Podróże i turystyka Pokaż wszystkie »

Baribala możemy spotkać na większości obszarów Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz północnej części Meksyku. Gatunek ten nigdy nie występował poza wyżej wymienionymi krajami.

Masywna budowa ciała, wszystkożerny, sierść czarna, czasem wpadająca w brąz, znakomicie wspinający się na drzewa, bardzo dobrze dostosowujący się do zmieniającego się otoczenia.

Przez ostatnie dwie dekady, większość populacji niedźwiedzia czarnego wykazało wzrost zarówno ilościowy, jak i zajmowanej powierzchni. Ponad 60% kanadyjskiej populacji oraz populacji Stanów Zjednoczonych wykazało wzrost, natomiast pozostałe 40% pozostawało na tym samym poziomie liczebności co poprzednio. Pomijając populację Alaski, liczebność niedźwiedzia amerykańskiego na terenie USA szacuje się na około 300 tys. osobników. Liczebność niedźwiedzia na terytorium Alaski szacuje się na około 100 do 200 tys. Populację kanadyjską (British Columbia, Ontario and Quebec) szacuje się na około 450 tys. Powyższe wielkości populacji baribala sumarycznie określają nam populację północnoamerykańską na 850 do 950 tys. sztuk. Populacji meksykańskiej nie bierze się pod uwagę ze względu na jej małą liczebność.

Niedźwiedź czarny należy do zwierząt terytorialnych. Pierwotnie zamieszkiwał lasy klimatu umiarkowanego i borealnego. Ale obszar jego występowania powiększa się o tereny subtropikalne (Floryda i Meksyk), a także subarktyczne (spotykano osobniki zamieszkujące na wysokości ponad 3 500 m n.p.m.).

Jest wszystkożerny. Waga samicy waha się od 40 do 180 kg, a samca od 55 do 240 kg, czasem więcej. Zależnie od zamieszkiwanego przez populację terenu oraz pory roku żywią się ziołami, korzeniami, pączkami, leśnymi owocami, ptakami (począwszy od jajka, a skończywszy na osobniku dorosłym) oraz kręgowcami (upolowanymi i padłymi). Nie gardzą także jedzeniem „ludzkim” znalezionym w koszach na śmieci, kukurydzą przed zbiorem, jabłkami, itp. Reasumując, można stwierdzić, że dieta baribala jest zależna od miejsca, w którym żyje.

Niedźwiedź amerykański w swoim północnym zasięgu występowania, zapada w sen zimowy nawet na 7 miesięcy. Im bardziej na południe, okres ten stopniowo się skraca. W południowych rejonach występowania, gdzie pożywienie jest dostępne przez cały rok, baribal może być aktywny przez cały okres zimowy. Jednakże można przyjąć, iż baribale zapadają w sen na okres 2 miesięcy (styczeń, luty).

W większości obszaru występowania niedźwiedzia czarnego jego liczebność jest kontrolowana. Jedną z metod jest polowanie.

Polowanie na niedźwiedzie jest dozwolone we wszystkich 12. prowincjach kanadyjskich oraz 28. lub 29. (zależnie od New Jersey) stanach USA. Całkowite pozyskanie na terenie Kanady i USA waha się w granicach 40-50 tys. sztuk rocznie. Obecnie nie organizuje się polowań w Meksyku.

Niedobór naturalnego pożywienia, coraz większa liczebność i penetracja ludzi, a co za tym idzie, coraz większa ilość „ludzkiego” pożywienia spowodowały konflikt baribala z ludźmi oraz wzrost ilości ataków niedźwiedzi na ludzi. Pod naporem opinii publicznej ilościowo bardzo mocno zredukowano populację niedźwiedzia czarnego w niektórych regionach.

Biorąc pod uwagę grabieżczą gospodarkę populacją niedźwiedzia pierwszych europejskich osadników, nagrody wypłacane przez rządy niektórych stanów za odstrzał baribala można przyznać, iż aktualna liczebność, przy współudziale obecnej polityki ochrony środowiska oraz racjonalnej gospodarki populacją, zadawala liczebnością.

FORESTER

Tekst oparty na: IUCN Red List

Foto: Wikipedia