Polonia w USA Pokaż wszystkie »

W pierwszy poniedziałek września Amerykanie obchodzą Dzień Pracy, czyli Labor Day. Jest on dedykowany społecznym i ekonomicznym osiągnięciom amerykańskich pracowników. To coroczny hołd, jaki naród składa tym, którzy przyczyniają się do poprawy dobrobytu kraju i dbają o to, by rósł w siłę.

Labor Day ma swoje korzenie w czasach, gdy robotnicy musieli walczyć o to, by ich dzień pracy był krótszy niż 12 godzin. „Ruch 9 godzin” (ang. Nine-Hour Movement) został zapoczątkowany w kanadyjskiej prowincji Ontario przez Związek Drukarzy z Toronto. W 1869 roku wysłali oni petycję do swoich pracodawców, w której domagali się zredukowania tygodnia pracy do 58 godzin. Ich żądania zostały co prawda odrzucone, ale oni sami stali się inicjatorami walki o krótszy czas pracy. W związku z nieugiętą postawą właścicieli firm, którzy prośby pracowników nazywali „głupotą” i „absurdem”, metody dyplomatyczne musiały zostać zastąpione przez bardziej radykalne środki i 25 marca 1872 roku rozpoczęły się strajki.

15 kwietnia odbyła się demonstracja, która miała pokazać solidarność robotników z Toronto. Do liczącej 2 tysiące osób grupy w szybkim czasie dołączyło jeszcze kilka tysięcy sympatyków i nim pochód dotarł do parku Queen’s, liczył już 10 tysięcy osób. Pracodawcy byli jednak nieugięci. Wielu nieposłusznych straciło pracę i musiało opuścić Toronto. Długofalowe efekty demonstracji były jednak niezwykle ważne. Po 1872 roku niemal wszystkie związki domagały się 54-godzinnego tygodnia pracy.

Jednym ze świadków wydarzeń w Toronto, mianowicie pochodu oraz festiwalu, jaki po nim nastąpił, był Peter McGuire. Zainspirowany tą akcją, po powrocie do Nowego Jorku zorganizował on pierwsze amerykańskie Święto Pracy. Było to 5 września 1882 roku. Nie ma jednak zgodności co do tego, że to właśnie Peter był inicjatorem Labor Day. Zdaniem niektórych to Matthew Maguire, maszynista, późniejszy sekretarz Międzynarodowego Stowarzyszenia Maszynistów, zaproponował, by uhonorować wkład robotników w rozwój kraju.

Drugie obchody Święta Pracy ponownie miały miejsce 5 września, ale już w 1884 roku Centralny Związek Pracowniczy zaproponował, by dzień wolny wyznaczyć na pierwszy poniedziałek miesiąca i namawiał organizacje z innych miast do pójścia za przykładem Nowego Jorku. Idea szybko się rozprzestrzeniła i w 1885 roku Labor Day był świętowany w wielu częściach kraju.

Pierwszy akt legislacyjny mający na celu uprawomocnienie Labor Day został stworzony w Nowym Jorku, jednak odpowiednia ustawa jako pierwsza przyjęta została w Oregonie 21 lutego 1887 roku. Rok później za przykładem Oregonu poszły cztery kolejne stany: Kolorado, Massachusetts, New Jersey i właśnie Nowy Jork. Przed 1894 rokiem podobną decyzję podjęły jeszcze 23 stany, a 28 czerwca tego roku Kongres Stanów Zjednoczonych przyjął akt zgodnie z którym pierwszy poniedziałek września stał się oficjalnym świętem.

Pierwsza uliczna parada, która miała pokazać siłę i ducha związków pracowniczych, połączona z późniejszym festiwalem służącym rekreacji i rozrywce stała się wzorem dla świętowania Dnia Pracy. Do dziś jest on zatem połączeniem wypoczynku i spotkań rodzinnych oraz towarzyskich z elementami o charakterze politycznym, np. wystąpieniami przedstawicieli władz czy też, w okresie wyborczym, kandydatami na ważne stanowiska.