Polska Pokaż wszystkie »

Ten zjazd polonijnej inteligencji z całego świata – bo takim był w istocie – zwany I Światowym Kongresem Polaków i organizowany 3 listopada br. na Zamku Królewskim w Warszawie musiał się odbyć. Jak któryś z uczestników tego spotkania powiedział: „Po prostu wystąpiła taka potrzeba”. W rzędach Sali Koncertowej zasiedli profesorowie wyższych uczelni, doktorzy nauk, prawnicy, mecenasi, przedstawiciele innych profesji, by w ciągu jednego dnia wyartykułować, co im leży na sercu (ale i na wątrobie), gdy idzie o ich Ojczyznę, Polskę. Przyjechało blisko 400 osób, do mikrofonu wypowiedziało się tylko kilkudziesięciu, reszta mogła wyrazić swoje zdanie w kuluarach, bądź – już po zakończeniu tego polsko-polonijnego zebrania – złożyć swoje postulaty w  sekretariacie nowo powstałego Stowarzyszenia Kongresu Polaków, który zobowiązał się do opracowania szerszej publikacji obejmującej dorobek całego spotkania.

Tymczasem organizatorzy już teraz chcą podzielić się niektórymi pomysłami i postulatami zgłoszonymi przez uczestników. Mają one różnorodny charakter, a ich realizacja będzie ułatwiona dzięki gotowości do współpracy ze strony interdyscyplinarnego grona ekspertów i konsultantów ŚKP, którzy wyrazili już gotowość niesienia pomocy. Oto one:

1. Pierwszy, niejako wiodący postulat, dotyczy zapewnienia Polakom za granicą 20 miejsc senatorskich w Senacie i odpowiedniej liczby miejsc w Sejmie RP. Postulat ten zgłoszony został przy otwarciu Kongresu przez mec. Stefana Hamburę, prezesa Światowego Kongresu Polaków, oraz szczegółowo uzasadniony w wielu wypowiedziach, które padły z ust dyskutantów Kongresu. Realizacja od dawna postulowanego i znanego innym państwom (np. Francji)  rozwiązania będzie sprzyjała zaangażowaniu i wzmocnieniu współpracy Polaków w Polsce i za granicą, a także współpracy w rozmaitych dziedzinach gospodarki, nauki i kultury. W tym celu potrzebna będzie nowelizacja prawa wyborczego.

2. Kolejny postulat dotyczył kwestii ważnej zarówno dla Polaków w kraju, jak i za granicą, dotyczącej nadal występujących barier rozwoju gospodarczego i wciąż utrzymującej się złej relacji władza – obywatel (wbrew zapisom zawartym w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego). Do poprawy tej sytuacji potrzebna będzie interwencja ustawodawcza (np. zmiana przepisów podatkowych), a także zmiana postaw urzędników, w taki sposób, by były one przyjazne obywatelom, co osiągnąć można nie tyle na drodze wymiany kadr, co przez nowoczesne systemy kształcenia ukierunkowane na innowacyjność i uwrażliwienie (jak to ma miejsce na niektórych uczelniach wyższych w Polsce lub za granicą).

3. Za istotne uznano przyjazne obywatelom tworzenie prawa przez parlament oraz przyjazne stosowanie prawa przez urzędy i szeroko pojęte organy wymiaru sprawiedliwości. To z kolei wymaga permanentnego kształcenia i reformy edukacji, a przede wszystkim dostępu do kształcenia umiędzynarodowionego, takiego jakie zapewnia urzędnikom i prawnikom Europejska Akademia Prawa w Trier. Zachodzi zatem potrzeba otworzenia filii bądź nowej placówki w Warszawie. Ważne jest  zapewnienie prowadzenia zajęć także w języku polskim. Akademia taka zapewniałaby szerszy dostęp także innym nowym państwom członkowskim, co podniosłoby rangę Polski na arenie międzynarodowej.

4. Za konieczną uznano zmianę przepisów i praktyki odzyskiwania obywatelstwa polskiego, aby nie była ona, tak jak dotąd, „drogą przez mękę”. Podawano przykłady wieloletniej procedury związanej z uzyskiwaniem obywatelstwa polskiego.

5. Za niezbędne uznano wzmocnienie ambasad i konsulatów o kompetentnych prawników, którzy będą służyć bezpłatną pomocą prawną co najmniej w takim zakresie, jaki przysługuje Polakom w kraju. Ten poziom ochrony uznany został za niewystarczający w porównaniu ze standardami europejskimi. 

6. Za konieczne uznano usunięcie dyskryminujących przepisów oraz praktyki wyborczej polegającej na utrudnianiu dostępu do urn wyborczych, do których trzeba dojechać, pokonując setki kilometrów, a następnie przez wiele godzin oczekiwać w kolejce.

7. Wiąże się z tym kolejny postulat dotyczący przedłużania ważności paszportów, co jest obciążone opłatami wyższymi niż te, które obowiązują w Polsce. Narusza to ewidentnie zasadę równego traktowania Polaków w kraju i za granicą i jest reliktem peerelowskiego systemu, który uznawał Polaków przebywających za granicą za zdrajców. 

8. Kolejny problem to zapewnienie polskim dzieciom ochrony przed wynarodowieniem. Są one bowiem odbierane rodzicom i umieszczane w sierocińcach, gdzie tracą kontakt nie tylko z rodziną, ale również z polskością. Tracą rodzimą tożsamość narodową.

9. Szczególne znaczenie ma także zwiększenie finansowania i zapewnienie równego traktowania wszystkim polskim szkołom za granicą.

10. Również za niezbędne uznano zwalczanie negatywnych stereotypów Polaka. Sprzyjać temu będzie promowanie pozytywnego wizerunku Polski i Polaków, podkreślanie nie wad, lecz niekwestionowanych uzdolnień – zarówno w tzw. mowie urzędowej, jak i niektórych pseudonaukowych socjologicznych badaniach.

11.  Istotne znaczenie ma także naprawienie krzywd wyrządzonych Polakom, nie tyle przez karanie krzywdzicieli, ile poprzez zrekompensowanie wyrządzonych krzywd (zwrot bezprawnie odebranych majątków lub mieszkań).

12. Dla zapewnienia powrotów Polaków z emigracji postulowano, aby w ramach Programu Mieszkanie Plus uwzględnić cały wachlarz budownictwa specjalistycznego uwzględniającego potrzeby osób starszych oraz niepełnosprawnych.

13. Zaproponowano szersze niż dotąd wspieranie organizacji pozarządowych polonijnych, bez faworyzowania tylko wybranych.

14. Postulowano opracowanie całościowego obrazu sytuacji Polaków za granicą.

15. Wniesiono o ułatwienie dostępu młodzieży polonijnej do kształcenia się w Polsce (upowszechnienie informacji o uprawnieniach w tym zakresie wynikających z Karty Polaka. Umieszczenie tej informacji na stronie Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego jest daleko niewystarczające i nieskuteczne).

 Do biura sekretariatu nieustannie napływają zgłoszenia nowych interesujących inicjatyw, które będą rozpatrywane przez odpowiednie gremium. To zaproszenie do współpracy ze stowarzyszeniem ma charakter otwarty i dotyczy zarówno Polaków na obczyźnie, jak i w kraju; tych, którzy 3 listopada br. pojawili się na Zamku Królewskim oraz pozostałych. Adres elektroniczny stowarzyszenia: Swiatowy.Kongres.Polakow@gmail.com

 

PS – Szanowni Państwo, mamy nadzieję, że w geście solidaryzmu będziecie wspierać prace Kongresu cegiełkami i darowiznami wpłacanymi na konto Światowego Kongresu Polaków. Z całego serca za każdą najmniejszą cegiełkę dziękujemy. Liczymy na wsparcie naszych działań  – prosimy o przelew z adnotacją: „darowizna na konto PKO Bank Polski 65 1020 1013 0000 0102 0366 1303. Pracujemy dla dobra Polski i Polaków w  kraju i za granicą, bez wsparcia finansowego rządu i bez pomocy Unii Europejskiej. Serdecznie pozdrawiamy -   mec. Stefan Hambura, prezes ŚKP, dr Krystyna Krzekotowska, wiceprezes, ŚKP.

 

Źródło: Informator Warszawski