Galeria mistrzów
Dzieła wybitnych artystów – z najliczniejszą reprezentacją z lat 30. XX wieku – pozwalają poznać główne nurty w polskiej sztuce międzywojennej, która nagradzana była w kraju oraz poza jego granicami. Świat doceniał świeżość i oryginalność oraz doskonałość warsztatu Polaków. Lata 1918-1939 cechowała mnogość grup i kierunków artystycznych.
Stanisław Szukalski współpracował z Salvadorem Dali i inspirował Hansa Rudolfa Gigera. Maria Werten uczyła rysowników z Walt Disney Studios. Jan Henryk Rosen dekorował kościoły Waszyngtonu i Chicago. Polscy artyści – emigranci – odnosili sukcesy w Stanach Zjednoczonych. Są pośród 42 twórców, których wybór 48 prac z lat 1901-1947 prezentowany jest na wystawie stałej w Stephen and Elizabeth Ann Kusmierczak Art Gallery w chicagowskim Muzeum Polskim w Ameryce. Ekspozycja będzie dostępna dla publiczności od 5 listopada w godzinach otwarcia placówki.
Madame Paris Olgi Boznańskiej jest przykładem postimpresjonizmu, zgodnie z tendencjami koloryzmu malował Czesław Rzepiński, a skłaniał się ku niemu Tymon Niesiołowski, który należał do warszawskiego ugrupowania Rytm. Z kręgiem Bractwa Św. Łukasza związany był Jan Zamoyski. Ludwik Tyrowicz działał w Stowarzyszeniu Artystów Grafików Ryt. Formistą był Andrzej Pronaszko, którego uproszczona stylistyka, geometryzacja i widoczne wpływy kubizmu zbliżają do art deco, tak charakterystycznego dla Michała Rouby.
Trzon kolekcji sztuki Muzeum Polskiego w Ameryce (MPA) stanowią obrazy, rzeźby, grafiki i wyroby rzemiosła artystycznego, pochodzące z Pawilonu Polskiego na Wystawie Światowej w Nowym Jorku 1939-1940. Wybuch II wojny światowej uniemożliwił ich powrót do kraju i dzięki porozumieniu – zawartemu pomiędzy Stefanem Roppem, Komisarzem Generalnym Pawilonu Polskiego, a Mieczysławem Haimanem, kustoszem MPA i Józefem L. Kanią, prezesem ZPRKA – znalazły się one w Chicago w 1941 roku. Była to zaledwie część z 11 000 obiektów, które transportowano z Polski do Nowego Jorku statkami MS Batory i MS Piłsudski w 1939 roku. Potęgę prezentacji w Pawilonie Polskim i jej spektakularny sukces w Stanach Zjednoczonych najpełniej oddaje monumentalny witraż Mieczysława Jurgielewicza Symbol Polski odrodzonej, eksponowany w Sali Głównej MPA, który jest jednym z największych (28 m²) witraży o tematyce świeckiej w USA. W Galerii można zobaczyć miniaturę witrażową Alojzego Sawickiego, także pochodzącą z Sali Honorowej Pawilonu Polskiego.
Cennym źródłem sztuki międzywojennej w MPA jest dar z 1945 roku, pochodzący od Marii Werten, artystki i popularyzatorki sztuki polskiej w Stanach Zjednoczonych. Ekspresyjne drewniane rzeźby Szkoły Zakopiańskiej, inspirowane sztuką ludową, stanowią ciekawy przykład polskiego art deco, będącego głównym nurtem poszukiwań stylu narodowego.
Aby ukazać różnorodność tendencji w polskiej sztuce XX wieku, w Galerii prezentowane są też obrazy o tematyce historycznej, pochodzące z prywatnych donacji. Ich autorzy, malarze Wojciech Kossak, Jerzy Kossak oraz Jan Styka, należeli do dwóch słynnych rodzin artystycznych.
Renowacja Stephen and Elizabeth Ann Kusmierczak Art Gallery oraz konserwacja najcenniejszych obrazów były możliwe dzięki szczodrości Stephena Kusmierczaka, odnoszącego sukcesy chicagowskiego inwestora o polskim rodowodzie, absolwenta Princeton University i stypendysty Fundacji Kościuszkowskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Galeria nosi imię rodziców darczyńcy. Dodatkowo projekt finansowo wsparło duże grono przyjaciół Muzeum, także Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” i Konsulat Generalny RP w Chicago, co umożliwiło – 4 listopada 2011 roku – otworzenie ekspozycji unikatowej sztuki polskiej, godnej stałej prezentacji.
