Kultura i sztuka Pokaż wszystkie »

Szkatułka znowu zagrała. Ta melodia koiła ją już od kilkunastu lat. Aksamit dźwięków otulał ją z każdej strony, nadając życiu posmak spokoju i radości. To uczucie wyniosła ze swego rodzinnego domu. Choć wcześniej kojarzyło jej się głównie z zapachem czekolady i maślanych ciastek, teraz przybrało wymiar piosenki, cichej, tajemniczej, doskonałej. Relaksująca pieśń oznajmiała o otwarciu skarbca, ukrytego w przestrzeni małej szkatułki. Zapatrzona w małe pudełko, uniosła prawą rękę. Jej dłoń powędrowała w czeluść przedmiotu z ogromną ciekawością penetrując znaną drewnianą przestrzeń. Tylko zamknięte uściskiem palce oznajmiały o pozytywnym wyniku poszukiwań. W dłoni została ukryta pierwsza zdobycz. Skarb zachęcający do odkrywania – zwykły przedmiot o szklistym imieniu. Zwyczajna lupa.

Zobaczyć to, czego nie widać. Pochylić się, by ujrzeć więcej. Tak podsumować można zjawiskową twórczość Małgorzaty Kruk. Artystka w sposób doskonały, pełny dziecięcego entuzjazmu, prowadzi nas przez światy detali, tak często omijanych w czasach ciągłego pędu. Jej twórczość, niczym magiczne szkiełko, ożywia zaistniałą wkoło przestrzeń, do której odkrycia konieczna jest zmiana perspektywy patrzenia i wytworzenie dystansu do tego, co bliskie, znane, codzienne.

Tak interesująca zachęta skierowana przez autorkę do widza, sprawia, że oglądający wkraczają w przestrzeń mikrokosmosu. To właśnie on rodzi się w ich oczach na nowo, ze strony, jakiej nigdy wcześniej nie mieli szansy poznać. Idealnym przykładem tego umiejętnego zabiegu jest Cykl Łąki, dzięki któremu podziwiać możemy wielobarwne piękno różnego rodzaju kwiatów. Ta kolorystyczna gra kwitnącego świata staje się przestrzenią tęczowej iluzji, objawienia się majestatu barwy i jej potęgi. Świat kwiatów urasta do rangi prawdziwego lasu, przepełnionego wszystkimi odcieniami ziemskiego globu. Kwiaty przemawiają do nas już nie tylko zapachem – ich kolejnym przesłaniem staje się barwa.

Wieloaspektowość. To kolejne słowo oddające urok zielonych łąk artystki. Poruszając się po przedstawionym oceanie traw, zauważyć można cechy nadane olejnym pejzażom. Ich źródło tkwi w delikatności oraz w naturalnym uroku przyrody. Te główne, najczęściej poruszane aspekty, uwidaczniają się także w innych dziełach Kruk. Wymiar ten jest spotęgowany dodatkowo faktem stosowania przez artystkę naturalnych materiałów artystycznych w postaci kamieni, które idealnie współgrają z charakterem pracy. Ciepło kolorów w zetknięciu z kamiennym chłodem, ożywia naturę, dodając jej iskry i żywotności. Tęcza posłana dalej zatrzymuje się więc na przedmiotach, zjawiskach i krajobrazach codziennych, w których wielobarwność wyłania głębię rzeczy, odkrywając ich urok.

Kolejne otwarcie szkatułki i kolejna niespodzianka. Tym razem ręka powędrowała od razu do celu. Znała swoją drogę i wiedziała, czego szuka. Jeden gest, nagły, spontaniczny, uczyniony bez zastanowienia i już. Obraz zaciśniętej pięści ponownie wtapiał się w atmosferę tajemnicy. Tym razem dłoń bez zbędnych protestów, odsłoniła swoje wnętrze. Płatek róży. Jeden mały klejnot, którego wspomnienie wciąż towarzyszyło jej sercu. Wzruszona obserwowała swój skarb – jej własny, prywatny mikrokosmos.