Polska Pokaż wszystkie »

Niedzielny wieczorek (25.05) spędziłem na czytaniu pierwszych sondaży powyborczych, aż tu nagle gruchła wieść, że Gen. Wojciech Jaruzelski odszedł na tamtą stronę życia. Co tu dużo mówić osoba to, co najmniej nietuzinkowa. Naturalnie pomodliłem się w za Jego duszę, prosząc o Boże miłosierdzie dla niego bowiem modlić się winniśmy za każdego człowieka, bez względu na to jak żył i jakim wartościom służył. Jednak już od pierwszych chwil miałem z nim wielki problem, wiadomo jego niechlubna przeszłość.

Tymczasem z każdym następnym dniem, publikowano wciąż nowe, nieznane dotąd fakty z życia Jaruzelskiego. Dla przykładu ni stąd, ni z owąd dowiedziałem się, jaki to młody Wojtek, był pobożny i jak gorliwie służył do mszy świętej, jako młody ministrant oraz naturalnie, jak solidne wychowanie, otrzymał od rodziców w domu rodzinnym na Lubelszczyźnie. O jego szlacheckim pochodzeniu wiedziałem wiele lat wcześniej. Potem oczywiście zsyłka na Syberię, gdzie podobno nabawił się kurzej ślepoty, od syberyjskich śniegów. Tam także zostawił, już na wieczną wartę swego ojca. I nawet już po wstąpieniu w szeregi Armii polskiej w ZSRR, miał młody Jaruzelski pisać do matki listy, w których zapewniał, że nigdy nie porzuci, tego wychowania i tych wartości, które wpojono mu w rodzinnym domu. Jest to też wydaje się najbardziej chwalebny czas w życiu, żołnierza Jaruzelskiego, gdy z wielką odwagą i ofiarnością walczy na fronatach II wojny światowej, otrzymując wiele orderów wojennych w tym najwyższy: Virtuti Militari. Zdarzyło mu się nawet zwalczać bandy banderowców po wojnie, za co bym go nawet pochwalił, gdyż banderowcy w zdziczały sposób modowali polską, niewinną ludność nawet już po wojnie. Lecz na tym zasługi Imć Jaruzelskiego niestety wydaje się kończą!!!! I owszem gdyby za powyższą tylko ofiarność miał być chowany, to miejsce w kwaterze żołnierzy I Armii Wojska Polskiego należy się mu, bez dwóch zdań, jak mawiali na Kresach, a szczególnie na Wołyniu.

Problem w tym, że kariera Jaruzelskiego właśnie się dopiero rozpoczynała i tak bodajże od roku 1947, niebywale szybko awansuje w górę w ludowym, komunistycznym wojsku.  I właśnie o tym także w ostatnich dniach, publikowne są kolejne fakty, tym razem mocno obciążającego Jaruzelskiego. Dla przykładu Studenci dla Rzeczpospolitej, którzy zdecydowanie sprzeciwiają się pochowaniu Generała na warszawskich Powązkach: "[....]W latach 1945 - 1947 uczestniczył w zwalczaniu polskiego podziemia niepodległościowego. Jako wojskowy komendant w Piotrkowie Trybunalskim we współpracy z Urzędem Bezpieczeństwa i Milicją Obywatelską dokonywał likwidacji zbrojnych formacji podziemia niepodległościowego. Niezłomnych bohaterów - Żołnierzy Wyklętych - w swoich raportach zwał bandami, torując sobie w sposób bezwzględnie wyrachowany drogę do kariery wojskowej w strukturach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. W kolejnych latach, 1947-1957, jako oficer Ludowego Wojska Polskiego z całym oddaniem służył sprawie stalinizacji jego struktur. Znamiennym przykładem tych działań jest fakt, że jako jedyny spośród generałów opowiadał się za pozostaniem w szeregach wojska marszałka Konstantego Rokossowskiego, sowieckiego generała ustanowionego z rozkazu Stalina głównodowodzącym LWP.

To na nim spoczywa odpowiedzialność za śmierć kilkuset osób zastrzelonych na Wybrzeżu w grudniu 1970 roku. Ukoronowaniem jego działalności w służbie moskiewskiemu okupantowi było zdławienie zrywu wolnościowego dziesięciomilionowej Solidarności przez wprowadzenie stanu wojennego, w sposób łamiący nie tylko przyrodzone prawa człowieka, ale również - współtworzonego przez niego - ustroju PRL. Swoją decyzję uzasadniał potrzebą uniknięcia inwazji wojsk sowieckich. Tymczasem ujawnione źródła historyczne mówią o staraniach generała o tą właśnie interwencję, do której nie miało nigdy dojść w wyniku odmowy najwyższych władz w Moskwie.”

Studenci dla Rzeczpospolitej przypominają, że za żadną z tych zbrodni Jaruzelski nie poniósł nigdy odpowiedzialności: „W obliczu takich faktów wyrażamy głęboką dezaprobatę wobec jakichkolwiek prób uhonorowania tejże postaci. Jako młodzi, aktywni obywatele naszej Ojczyzny apelujemy o uszanowanie prawdy historycznej i adekwatną do niej postawę. Pragniemy żyć w państwie, w którym nie honoruje się zbrodniarza obrządkiem należnym bohaterom” - czytamy na Facebooku.

Przeciwko pochówkowi Jaruzelskiego na jednej z najważniejszych polskich nekropolii, na której powinni spoczywać wyłącznie ludzie zasłużeni w służbie idei niepodległości Ojczyzny zaprotestował także prezes Instytutu Pamięci Narodowej doktor Łukasz Kamiński. A dla zainteresowanych, jeszcze dla przejrzystości: Apel organizacji niepodległościowych z Krakowa:

„Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski

 W imieniu Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie uprzejmie proszę Pana Prezydenta, aby - gdziekolwiek odbędzie się pogrzeb generała Wojciecha Jaruzelskiego - nie miał on charakteru uroczystości państwowej z honorową asystą Wojska Polskiego i aby nie ogłaszał Pan żałoby narodowej po śmierci komunistycznego dyktatora.

Człowiek, który jak żaden inny polityk w drugiej połowie XX wieku symbolizuje w Polsce zdradę Ojczyzny i wiernopoddańczo służył Związkowi Sowieckiemu, a realizując jego imperialne interesy nie wahał się wydać wojny własnemu narodowi, z pewnością nie zasługuje na to, aby pochować go z honorami w niepodległej Rzeczypospolitej.

Nie wolno Panu zapomnieć, że w marcu 2011 roku Trybunał Konstytucyjny uznał dekrety o stanie wojennym za niezgodne z konstytucją PRL i RP, a 2 stycznia 2012 roku Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, iż nielegalnie wprowadziła go 13 grudnia 1981 roku tajna grupa przestępcza pod wodzą gen. Jaruzelskiego w celu likwidacji NSZZ „Solidarność”, zachowania ustroju komunistycznego i osobistych pozycji we władzach.

On sam uniknął odpowiedzialności karnej tylko dlatego, że z uwagi na stan zdrowia wyłączono go z procesu i w sierpniu 2011 roku zawieszono postępowanie przeciw niemu. Mimo to wielokrotnie pokazywał się publicznie, najwyraźniej kpiąc z postanowień wymiaru sprawiedliwości.

Ceremonie pogrzebowe ważnych osób mają duże znaczenie dla kształtowania właściwej polityki historycznej państwa. Ludziom, którzy dla osobistych korzyści zdradzili swój kraj i tchórzliwie unikali poniesienia odpowiedzialności za swoje przestępcze czyny nie wolno oddawać honorów ani za życia, ani po śmierci.

Dlatego też stanowczo proszę Pana Prezydenta w imieniu naszego Porozumienia, z którego obywatelskiego doniesienia toczył się proces członków Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, aby pogrzeb generała Wojciecha Jaruzelskiego - bez względu na wolę jego rodziny - miał charakter prywatny. dr Jerzy Bukowski, rzecznik POKiN”.

Powyższe wypowiedzi oraz Apele można znaleźć także na stronie ks. Tadeusza Isakowicza – Zaleskiego. Jak zatem wspomniałem już na wstępie, mam od kilku dni problem z pamięcią o Gen. Wojciechu Jaruzelskim, gdyż jako człowiek mam obowiązek odwoływać sie do prawdy.

Każda zbrodnia nieosądzona i nieukarana, jak bumerang nieustannie wraca do swego pana, czy do swego źródła bowiem sprawiedliwość jest bardzo głęboko wypisana w sercu każdego człowieka i zawsze głośno domaga się nieodzownego zadośćuczynienia, jeśli nie za życia, to właśnie zaraz po śmierci.