Majowe, samochodowe szaleństwo na torze wyścigowym Indianapolis Motor Speedway.
W ostatnią niedzielę maja, podczas narodowego święta Memorial Day, na historycznym torze wyścigowym Indianapolis Motor Speedway odbył się 103 wyścig samochodowy Indy 500. Zwycięzcą tego najbardziej prestiżowego wyścigu w Stanach Zjednoczonych został w tym roku francuski kierowca Simon Pagenaud.
Pagenaud jest drugim Francuzem , który zwyciężył w wyścigu Indy 500. Pierwszym francuskim kierowcą, który wygrał te prestiżowe wyścigi w 1914 był Rene Tomas. Simon Pagenaud wystartował w tegorocznym wyścigu na najlepszej pozycji startowej, którą wywalczył najlepszym rezultatem w kwalifikacjach, osiągając w wyścigu kwalifikacyjnym szybkość 229.992 mph. Pagenaud utrzymywał się na prowdzeniu tegorocznego wyścigu przez 116 okrążeń, wymieniając się prowadzeniem na ostatních okrążeniach z amerykańskim kierowcą Alexandrem Rossi, który zajął drugie miejsce. Na trzecim miejscu uplasował się japoński kierowca Takuma Sato.
Przypomnijmy najważniejsze fakty dotyczące historii wyścigu Indy 500 oraz wydarzenia z dnia 27 maja 2019 na torze Indianapolis Motor Speedway.
Podczas wyścigu samochody w nim uczestniczące muszą wykonać 200 okrążeń na owalnym torze o długości 2,5 mili pokonując trasę 500 mil. Wymiary obecnie funkcjonującego toru wyścigowego nie uległy zmianie od czasu jego wybudowania w 1909 roku. Trybuny dla widzów okalające tor wyścigowy potrafią pomieścić ponad 250,000 kibiców dzięki czemu Indianapolis Motor Speedway jest uważany za jeden z największych obiektów sportowych na świecie z miejscami siedzącymi. Chociaż czasy największej popularności wyścigi samochodowe w Indianapolis wydają się mieć już poza sobą to w dalszym ciągu zawody Indy 500 uważane są za największe pod względem ilości widzów, jednodniowe wydarzenie sportowe na świecie. W latach 90-tych wyścigi w Indianapolis potrafiły przyciągnąć tłumy 400,000 kibiców. Obecnie w niedzielnym wyścigu startuje 33 samochody. W ciągu kilku dni poprzedzających wyścig, kierowcy startują w tzw. wyścigach kwalifikacyjnych, które decydują o pozycji samochodu w jednym z 10 rzędów, po trzy samochody w rzędzie na starcie wyścigu. W 103 letniej historii tych zawodów na torze Indianapolis Motor Speedway trzech kierowców wygrało wyścig cztery razy: A.J. Foyt Jr., 1961, 1964, 1967, 1977; Al Unser Sr., 1970, 1971, 1978, 1987; Rick Mayers : 1979, 1984, 1988, 1991. Od 1936 roku utrzymuje się tradycja celebrowania przez zwyciązcę swojego sukcesu butelką mleka. Tradycja ta była przerwana w latach 1947-1955. Rekordowy czas wyścigu uzyskał brazylijski kierowca Tony Kanaan 26 maja 2013 roku pokonując 200 okrążeń na trasie 500 mil w czasie 2 godzin, 40 minut i 3.4181 sekundy. Średnia szybkość samochodu zwycięzcy wynosiła 187.433 mph. Pomysłodawcą budowy samochodowego toru wyścigowego był amerykański przemysłowiec, promotor budowy autostrad oraz przemysłu budowy samochodów Carl Fisher. 9 lutego 1909 roku na 328 akrach ziemi farmerskiej zakupionej przez Fishera i jego wspólników: Jima Allisona, Franka Wheelera i Arthura Newby wybudowano Indianapolis Motor Speedway – pierwszy tor do wyścigów samochodowych, położony około 10 kilometrów na północny zachód od śródmieścia Indianapolis. Kilka miesięcy później, 19 sierpnia 1909 na torze odbył się pierwszy wyścig, który obejrzało 12 tysięcy widzów. Od 1911 roku datuje się pierwszy wyścig Indy 500. Pierwszym zwycięzcą wyścigu Indy 500 został Ray Hurron pokonując trasę wyścigu w ciągu 6 godzin 42 minut i 8 sekund. Wyścig Indy 500 jest kontynuowany co roku z wyjatkiem czasów wojen 1917-1918, 1942-1945.
W tegorocznym wyścigu startowało 7 poprzednich zwycięzców Indy 500: Helio Castronevos, Scott Dixon, Ryan Hunter-Reay, Tony Kanaan, Will Power, Alexander Rossi, Takuma Sato. Wśród uczestników tegorocznego wyścigu znalazło się rownież 7 poprzednich zwycięzców tzw. ligi Indy car – Indy Car Season: Sebastien Bourdais, Scott Dixon, Ryan Hunter-Reay, Tony Kanaan, Josef Newgarden, Simon Pegenaud, Will Power.
Wśród 33 kierowców zakwalifikowanych do wyścigu znalazło się 14 Amerykanów: Marco Andretti, Ed Carpenter, Conor Daly, Santino Ferrucci, Colton Herta, JR Hildebrand, Ryan Hunter-Reay, Sage Caram, Charlie Kimball, Josef Newgarden, Spencer Pigot, Graham Rahal, Alexander Rossi, Zach Veach.
Wśród uczestników tegorocznego wyścigu znalazło się również 20 kierowców z innych krajów: (Wielka Brytania): Max Chilton, Ben Hanley, Jack Harvey, Jordan King, Pippa Mann- jedyna kobieta startująca w tegorocznym wyścigu, (Brazylia): Helio Castroneves, Tony Kanaan, Matheus Leist, (Australia): James Davison, Will Power, (Francja): Sebastien Bourdais, Simon Pagenaud, (Szwecja): Marcus Ericsson, Felix Rosenqvist; (Canada): James Hinchcliffe; (Japonia): Takuma Sato; (Meksyk): Patricio O’Ward; (Nowa Zelandia): Scott Dixon; (Zjednoczone Emiraty Arabskie): Ed Jones.
Na 33 samochody uczestniczące w wyścigu 15 było wyposażone w silniki marki Chevrolet i 17 w silniki marki Honda. Wszystkie samochody posiadały podwozie firmy Dallara i opony firmy Firestone. Podczas 2019 Indy 500 obchodzono 50 rocznicę zwyciestwa legendarnego kierowcy Mario Andrettiego, którego wnuk Marco Andretti startował w tegorocznym wyścigu.
